مقایسه 3 استیشن دوست داشتنی

وب سایت پدال: اروپا و مردمانش ذائقه متفاوتی دارند، چه سینما باشد چه نحوه پوشش، چه خرید خودرو، اروپایی‌ها نمی‌خواهند شبیه هیچ کسی باشند. این یک اصل کلی است و مو لای درزش نمی‌رود. اگر آمریکایی‌ها ماسل‌کار دارند و عاشق وانت‌های بزرگ و غول‌پیکرند یا اعراب دیوانه‌وار از خودروهای ابر لوکس و SUV-های آمریکایی استقبال می‌کنند اما در این کشورها کمتر کسی وجود دارد که به استیشن یا مینی‌خودروها علاقه‌مند باشد.

 اروپایی‌ها اما فوق‌العاده مینی‌ها و استیشن‌ها را دوست دارند. این مورد تا حدی است که همواره این‌گونه از خودروها جزو پرفروش‌ترین مدل‌های کارخانه‌های مختلف قرار می‌گیرند. البته در چند سال اخیر از شدت و حدت این کلاس کاسته شده است چراکه با ظهور کراس‌اوورهایی که به خوبی تعداد افراد بیشتری را جابجا می‌کنند یا suv-ها که در عین فضای گسترده می‌توانند در مسیرهای غیرهموار هم خودنمایی کنند، اقبال به استیشن واگن‌ها باید هم کاهش یابد.

ما در مقایسه حاضر به بررسی سه مدل از بهترین استیشن‌های بازار پرداخته‌ایم. سه خودرو که هریک به شکل عجیبی در محدوده 148 اسب‌بخار قدرت دارند و هریک از بهترین‌های بازارند. فولکس‌واگن پاسات با نسل جدید خود در این مقایسه حاضر است. خودرویی 5 درب و مناسب برای خانواده‌ها که به نسبت نسل قبل جادارتر و البته مجلل‌تر است و از کیفیت ساخت بالایی برخوردار است. بااین‌حال رقبای قدرتمندی برای پاسات وجود دارند. یکی از این رقبا مزدا 6 تورینگ است که برادرش را در این نبرد یاری می‌کند.

 مزدا در مباحث فنی به فورد که دیگر رقیب این چالش است شباهت‌هایی دارد به‌ویژه که از پلتفرم مشترک با فورد بهره می‌برد. مزدا 6 همانند موندئو از سیستم تعلیق و شاسی حساس و فوق‌العاده‌ای برخوردار است که البته کمی کار را برای یک رانندگی راحت سخت می‌کند، روحیه این دو برادر کم‌وبیش اسپرتی است.

بااینکه فورد موندئو بزرگ‌ترین خودروی گروه است اما پاسات بیشترین فضای بار را با 113 سانتی‌متر در اختیار سرنشینان قرار می‌دهد. فورد البته لبه‌های کوچک و نافرمی برای بارگیری وسایل سرنشینان فراهم می‌کند و این نقطه ضعف است. مزدا 6 در این قضیه بهتر است و طراحی دریچه بارگیری کاربردی است.

پاسات دریچه بارگیری خوبی دارد هم ارتفاع مناسبی دارد و هم کشیدگی آن مناسب است. در آیتم towing یا بکسل اتصالات هر سه خودرو به‌صورت آپشن است. اهرم‌های جانبی کشش در پاسات و موندئو 875 یورو و برای مزدا 358 یورو آب می‌خورد. این سه خودرو با این اهرم‌ها می‌توانند وزنی در محدوده 1600 تا 2000 کیلوگرم را به‌راحتی بکشند.

فورد موندئو

پس از انتقال کارخانه فورد از بلژیک به اسپانیا، در پایان سال 2014 نسل چهارم فورد موندئو در این گوشه از خاک اروپا متولد شد. این مدل یک موفقیت بزرگ برای فورد در خاک اروپا در زمینهٔ تولید استیشن واگن است.

مدل‌های فورد نه‌تنها در انگلستان همواره جزو پرفروش‌ترین‌ها بوده‌اند که در اروپا طرفداران بسیاری دارند. موندئو جدید خودرویی بزرگ با چراغ‌هایی باریک و کشیده و جلوپنجره‌ای مشبک است که شباهت‌هایی به خودروهای لوکس دارد.

بااینکه بزرگ‌ترین خودروی این جدال است اما آشکارا از ضعف در طراحی فضای داخلی رنج می‌برد. مدل جدید از نسل قبل جای کمتری دارد و مواد به‌کاررفته در داخل آن باوجود ظاهر مناسب، چندان باکیفیت نیستند.

 البته همه‌چیز بد نیست و انبوه دکمه‌های داشبورد نسل قبل با یک صفحه لمسی بزرگ جایگزین شده است که کاربردهای بسیاری دارد و 4 بخش تلفن، تهویه، منو و صوت و تصویر را به کنترل راننده درمی‌آورد. تعدادی از دکمه‌های ضروری به روی فرمان منتقل شده‌اند و کروز کنترل نیز در جای خوبی نصب شده است. در سال‌های گذشته محصولات فورد همواره از امتیاز رانندگی و دینامیک بالا برخوردار بودند اما اخیراً این ویژگی در خودروهای فورد کمرنگ شده و در مورد موندئو نیز صدق می‌کند.

موندئو استیت گرچه آرام است اما این آرامش هیچ لذتی به همراه ندارد و از جنس خنثی بودن است. فورد موندئو در بخش ایمنی کاملاً شرایطی متفاوت دارد و با کسب 5 ستاره از NACP ایمنی بالای خود را به رخ رقیبان می‌کشد. البته برای ایمنی بیشتر ملزم به پرداخت 400 یورو برای نشانگر نقاط کور، 900 یورو برای کروز کنترل تطبیق شونده و 175 یورو جهت نصب کمربندهای متورم شونده ایمنی سرنشینان عقب هستید.

مزدا 6 تورر

مزدا 6 تورر خودرویی جادارتر، اقتصادی‌تر و خوش‌ساخت‌تر از موندئو استیت است. امتیازاتی که دارد طراحی زیبا، داخل جادار و هزینه‌های اندک است. فلسفه اسکای اکتیو و کودو در موتور و طراحی مزدا باعث می‌شود تا این خودرو دل‌چسب و خواستنی باشد. مزدا 6 تورر پر از تکنولوژی است اما تکنولوژی‌های کم‌هزینه.

تمرکز مزدا بر مصرف اندک و آلایندگی پایین در این خودرو تحسین‌برانگیز است. تایرهای 17 اینچی و صفحه‌نمایش 5.8 اینچی مزدا از نکات جالبی است که توجه شما را جلب می‌کنند.

داخل خودرو بی‌شباهت به مزدا 3 نیست و ادوات تنها با نمونه‌های بزرگ‌تر تعویض شده‌اند. پلاستیک مورد استفاده در داشبورد مزدا ارزان‌تر از فورد و فولکس‌واگن است اما طراحی اسپرتی و جالب آن کمک می‌کند تا شما آن را تحمل کنید. دینامیک مزدا 6 بااینکه پشتوانه خیلی بالایی از لحاظ قدرت موتور ندارد اما دل‌چسب و حتی با کمی اغماض می‌توان گفت اسپرت است. به مدد پیشرانه نوین خود در جاده‌ها راننده را مأیوس نمی‌کند و با گیربکسی 6 سرعته خودکار در زمان 8.8 ثانیه به تندی 96 کیلومتر بر ساعت می‌رسد.

رانندگی با این خودرو راحت و از تکانه‌های بدنه و موتور خبری نیست. مزدا در تست 2013 NACP توانسته 5 ستاره بدست آورد که نشان از ایمنی بالای کابینش دارد. در کل اگر شما صاحب چنین خودرویی باشید از داشتن آن خوشحال خواهید بود.

فولکس‌واگن پاسات

پاسات در مقایسه با نسل قبل کاربردی‌تر و در رانندگی بسیار بهتر شده. هندلینگ آن پیشرفت کرده، فضای بیشتری دارد و خیلی خوش‌ساخت است. در مقایسه با پژو 308 استیشن واگن، بی ام و سری سه تورینگ، اپل اینسیگنیا اسپرت تورر و دو رقیب حاضر نقاط برتری بسیاری دارد.

 گرچه ممکن است نام تاریخی آن شما را به اشتباه وا‌دارد اما عصاره 8 نسل گذشته به‌هیچ‌وجه خودرویی قدیمی نیست. نسل جدید پاسات بر اساس پلت فرم MQB و در نسخه‌ای بزرگ‌تر ساخته شده و مجلل‌ترین عضو گروه است. در مقایسه با نسل قبل سبک‌تر شده و در عین آلایندگی کمتر، مصرف سوخت کمتری نیز دارد. معروف است که طراحی محصولات فولکس‌واگن جامد و سرد است.

 نمی‌توان این موارد را در پاسات استیت انکار کرد اما طراحی نسل جدید با الهام از پاسات CC و به‌کارگیری خطوط آشنای محصولات فولکس‌واگن انجام شده و با قرارگیری نوارهای ظریف کروم کاری شده در جلوپنجره و زوایای تیزتر بدنه و چراغ‌ها، خود را به شکلی آراسته و فریبا درآورده است. در داخل نیز در عین استفاده گسترده از پلاستیک اما جنس مواد مناسب است.

ساعت آنالوگ مرکز داشبورد و مواد نقره‌ای به‌کاررفته در گوشه و کنار تنوع جالبی به فضای داشبورد بخشیده است. پاسات البته بهترین دینامیک را در این گروه ندارد اما به مدد استفاده گسترده از مهندسی فولکس‌واگن و نزدیک شدن به محصولاتی همچون گلف، بهترین سواری ممکن را در مقایسه با 8 نسل گذشته به خریداران ارائه می‌کند.

کاهش 85 کیلوگرم از وزن پاسات در کنار فرمان دقیق، موتور سرحال و گیربکس ارتقاءیافته به استیت این توان را می‌دهد تا خودرویی تندوتیز باشد. گیربکس DSG اتوماتیک و دوکلاچه پاسات استیت واقعاً سریع عمل می‌کند و لذت ناب رانندگی را برای راننده به ارمغان می‌آورد. این خودرو یکی از پرفروش‌ترین‌های بازار است. آلمان‌ها باید به داشتن چنین خودرویی بنازند نه به خاطر فروش که پیشینه بلند آن خود گویای همه‌چیز است.

حکم نهایی:

رتبه اول این آزمایش به پاسات می‌رسد. یک نکته را هرگز فراموش نکنید، اینکه در مورد فولکس پاسات نباید هیچ شکی به خود راه داد. این خودرو یکی از بهترین خودروهای خانوادگی این دور و اطراف است. فضای گسترده صندوق، مواد بکار رفته مناسب در خودرو به همراه یک فضای داخلی بزرگ که به خوبی ساخته شده و مهر تأیید فولکس‌واگن را بر پیشانی دارد باعث می‌شود تا شما احساس کنید در خودرویی مجلل نشسته‌اید.

همچنین با نشستن پشت فرمان این آلمانی احساس خوبی از ارتقا رانندگی نسبت به نسل‌های گذشته را تجربه می‌کنید. به‌وضوح مشخص است که برنده این مسابقه خریداران این سه خودرو هستند چراکه قیمت‌های مناسب این سه خودرو بهترین فاکتور برای اقدام به خرید است.

رتبه دوم به مزدای 6 تورر می‌رسد. این خودرو واقعاً خوب است مزایای بسیاری هم دارد. حتی می‌توانست در این گروه اول باشد اگر لذت رانندگی را قربانی استیشن بودن خود نمی‌کرد. اگر شما اهل رانندگی هیجانی نیستید این خودرو انتخابی عالی است و تعادل خوبی میان فضا، راحتی و دقت است. سری SE-L Nav به اندازه کافی تجهیزات و امکانات دارد و در عین حال با قیمت مناسب و هزینه‌های اندک، رفت‌وآمد شما به محل کار و … را اقتصادی می‌کند.

در پایان اینکه واقعاً ما نمی‌خواستیم در این آزمایش فورد را در رتبه آخر قرار دهیم چراکه فورد همواره خودروهای خانوادگی خوبی تولید کرده است. موندئو استیشن واگن خوبی است اما حس بدی به ما داد مخصوصاً با حس بدی که از هندلینگ ناقص این مدل در ذهن ماست و البته کابین ارزان‌قیمت و کم کیفیتی که در کنار صندوق عقب، فاقد هرگونه کارایی مفید است. حالت شناور و سردرگم سیستم تعلیق نیز کار را بدتر می‌کند و ما را برای فراموش کردن موندئو مجاب می‌کند. فورد باید درس‌هایش را از نو مرور کند تا موندئوی بهتری بسازد.