شعر و ترانهنوشته های فاطمه مقیم هنجنی

شعر یاربی وفا – فاطمه مقیم هنجنی

با یار بی وفا چه توان گفت ز حال خویش

ما در هوای یار گذشتیم ز خیال خویش

هرشب زغم هجرش نخوابیدیم تا سحر

آواره گشته ایم زفراقش به فال خویش

سوخت جان وتن؛شکست ساز دل؛درهوای عشق

دل بریدیم ز آرزوهای محال خویش

تمام برگ های غزل ریختیم به پای او

اشک ها ریختیم وشعرهاسرودیم زحال خویش

در گلشن او مرا نبود آشیانه ای

فرو خوردیم بغض و عشق ونهال خویش

می داشتیم گمان که این عشق برما وفا کند

وفا نکرد به دل وسنگی شد خصال خویش

فاطمه مقیم هنجنی

 

امتیاز شما به این مطلب
تبلیغات

مطالب پیشنهادی

یک دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا