شعر و ترانهنوشته های عنایت الله ایرانمنش

شعر دلتنگی – عنایت الله ایرانمنش

نبـودنت دست آویـزیست کـه دل تنگی ام را توجیـه می کنـد ،
ای کـاش رنـج و درد فـراقت
درمـن رخشان بــود
و تلالـؤ آن در پیـرامون و وجـودم آشکـار
آنگاه کـه آینه دل از پردازش چهـره ات باز می مانـد ،
من می مانـم و یاد هـا و خاطـره هـا ،
بد عهدیت را در تـرازوی اغمـاض می گـذارم
و گـذشت زمـان را پـرورده و نظـاره گـرم ،
سخن بسیار است
و جواب در حاشیه دوران بـه در یایـی مانـد ،
کـه معـانـدین درآن غوطـه ورند ،
لطفت را از من دریغ مـدار ،
کـه ساز دل بی تـو دلنـواز نیست ،،،

عنایت الله ایرانمنش

امتیاز شما به این مطلب
تبلیغات

مطالب پیشنهادی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا