شعر پایان دلدادگی های گل و گلدان – ژیلا شجاعی (یلدا)

چه تماشایی بود به گل نگاه گلدان
تکیه داده بود گل به خاک های گلدان
گل زیبا دل برده بود از گلدان
ساقه گل پنهان بود در خاک گلدان
دم از عشق گل می زد هر روز گلدان
چه زیبا بود و با طراوت گل در گلدان
به باد پاییزی از لب دیوار افتادگلدان
شکست و افتاد ریشه گل جدا از گلدان
گل با طراوت وا رفت و پژمرد بی گلدان
به آخر رسید دلدادگی های گل و گلدان